Polsko, jesteś faszystowska!

Znajmy miarę spraw, respektujmy stopień zagrożeń. Polska się faszyzuje, konsekwentnie i nieubłaganie, my zaś bezradnie przypatrujemy się temu zjawisku i nie potrafimy nazwać go po imieniu, a tym bardziej przeciwdziałać. Wiem, wiem, Czytelniku! Pukasz się w czoło, irytujesz: „Jakże to?! Polska?! Faszystowska?! Tyle wycierpieliśmy od faszystów! Niemożliwe!”

A jednak! Posłużyłem się tytułem z publikacji w Newsweeku z końca 2017 roku: „Polska się faszyzuje. A Kościół daje na to przyzwolenie”, a także z analizy w Wyborczej: „W Polsce rodzi się faszyzm”. Od tamtej pory nic się nie zmieniło, diagnoza postawiona została słusznie, ba!, nie ma dnia ani godziny, by rzeczywistość nie dostarczała nam coraz lepszych dowodów. Więc to jest największe zagrożenie dla Polski i dla naszego społeczeństwa: faszyzm w nowej odsłonie. Obchodzimy dziś „Światowy Dzień Uchodźcy”, dzień tego bohatera, którego pod koniec 2015 roku opluł Jarosław Kaczyński w kampanii wyborczej, wskazując, że stanowi dla zdrowej polskiej tkanki śmiertelne niebezpieczeństwo. Zaczai się w łanach rzepaku i będzie dybał na ojcowiznę, na nędzną chudobę chłopa polskiego. Jeśli nawet nie aż tak, to przynajmniej rozniesie śmiercionośne bakcyle i mikroby. I pierwotniaki, których jest nosicielem.

Serca polskich katolików okazały się kamienne na los tych, którzy muszą walczyć o życie, uciekając przed klęskami wojny i głodu. To nie obietnice populistyczne zdemoralizowały obywateli, a przynajmniej nie w takim stopniu, co retoryka zwycięskiej partii, żywcem skopiowania z przemówień faszystów niemieckich z lat 30. ubiegłego wieku (wiem, że nazistów, ale to niuanse politologiczne). Sama bowiem władza, nawet najgorsza, nawet taka, jak PiS nie jest w stanie wiele dokonać, gdy brakuje jej społecznego poparcia. I władza zdobywa poklask publiczności, umiejętnie manipulując jej oczekiwaniami i emocjami. Odtąd władza i poddani żyją w syntonii. Żadne skandale korupcyjne, czy obyczajowe, żadne wielkie przekręty nie są w stanie owej miłości zburzyć. Mamy faszyzm. Mamy faszystowską władzę i mamy faszystowskie społeczeństwo.

Faszyzm prowadzi do wojny, gdyż w centralnym jego punkcie tkwi kult siły. Polacy za rządów PO coraz częściej wyrażali pragnienie, by w ich kraju zapanowały „rządy silnej ręki”. Marzenie się spełniło. W sposób jak najbardziej demokratyczny, czyli w wolnych wyborach. Hitlera i jego partię, co wszyscy uparcie powtarzają, także wybrano w wolnych wyborach. I na początku nikt się nie spodziewał, że to poprowadzi kraj do klęski. Faszystom nie wyrastają rogi na głowach w odróżnieniu od nie faszystów, którym z kolei nie wyrastają skrzydła u ramion! Wiktor Woroszylski tak to opisuje w wierszu „Państwa faszystowskie”: „W tych państwach słońce wschodziło i zachodziło o normalnej porze opromieniając dachy domostw i wzgórz zieloną spadzistość W oborach łagodnie ryczało bydło Matki o świcie budziły dzieci całując je w czoło Ojcowie wracając z pracy ze znużeniem radosnym w kościach wdychali dym domowego ogniska zaś po obiedzie zasypiali w fotelu bądź też majsterkowali wytrwale bądź też muzykowali z zapałem Dzieci bawiły się w klipę w klasy i w chowanego”.

I tylko w tym pierwszym etapie co jakiś czas zaczyna zgrzytać, bo ujawnia się zew krwi. To dlatego ten rok zaczął się krwawym morderstwem prezydenta Gdańska, Pawła Adamowicza, zakłutego nożem. To dlatego przez ostatnie trzy i pół roku nie ma tygodnia, by prasa nie donosiła o pobiciu obcokrajowca, na ulicy w biały dzień, w autobusie czy pociągu, tylko dlatego, że posługuje się inną mową niż powszechna, albo ma inny kolor skóry, albo nietypowy ubiór. Stado zadziobuje innego, obcego przybysza. Reszta, która nie bierze w tym udziału, bierze jednak udział, biernie się przypatrując, milcząc i nie reagując. Dobrze to znamy z lat okupacji

Profesor Jacek Bartyzel z Uniwersytetu w Toruniu został przez prokuraturę usprawiedliwiony za nazwanie Żydów, że to „plemię żmijowe, pełne jadu”. Prokuratura stwierdziła, że taki epitet mieści się w definicji dozwolonej krytyki. Nie jest to zatem, zdaniem agendy rządowej, którą jest ubezwłasnowolniona prokuratura, żadna mowa nienawiści. Nad chorym od nienawiści Bartyzelem bym się nawet nie pochylał, gdyby nie prawidłowość, że słowa zawsze rodzą czyny, a pojedyncze nienawistne ataki wiodą do zbiorowego pogromu czy mordu. Taka jest kolej rzeczy. To nie karykaturalne bojówki, chrzczone na Jasnej Górze, te nazwane Obozem Narodowej Demokracji, Młodzieżą Wszechpolską czy Narodowym Odrodzeniem Polski, te rekonstrukcje przedwojennych polskich faszystów są prawdziwym, albo nie jedynym zagrożeniem. Zagrożeniem największym są ci, którzy nie noszą naszywek ze swastyką, krzyżem celtyckim czy falangą, lecz mają tytuły, są u władzy, należą do środowisk opiniotwórczych, dostęp do publikatorów, i sieją propagandę. Tworzą teorię faszystowską i faszyzm w Polsce proklamują.

Dlaczego wśród Polaków cieszą się posłuchem? Bo dają jasne, proste recepty, w jaki sposób żyć łatwo i godnie, i bezpiecznie. Tak przeraźliwie proste, że powinny budzić niepokój, jednak nie budzą go, gdyż ludzie potrzebują recept najtańszych. Oto „rzecznik praw dziecka” wspomina publicznie „z estymą” (sic!), jak dostał lanie i kilka dni nie mógł usiąść. Wyraża w ten sposób nie tylko swój indywidualny sadomasochizm, ale także promuje kult przemocy w stosunkach międzyludzkich i perswaduje, by wychowanie dzieci oprzeć na gniewnej dominacji. Stwarza klimat dla bezmyślnej faszystowskiej rodziny, opartej na biciu i poniżaniu, schlebiając najgorszym tradycjom i najtańszym gustom. Agresja jest łatwa, opanowanie jej wymaga wysiłku.

Owe faszystowskie idee tkwiły w narodzie cały wiek XX. I w okresie międzywojennym, i podczas okupacji, i za PRL-u. Ich najoczywistszym objawem był antysemityzm, zwierzęcy, pochwalany przez kościół, wyzwalany przez komunistów w latach 60., a teraz ponownie przez Kaczyńskiego. Polacy dobrze o tym wiedzą, choć na potrzeby autoprezentacji wolą się nazywać „sprawiedliwymi”, którzy Żydom niewdzięcznym zawsze szli na rękę, za co spotykają ich niezasłużone afronty. Wbrew rzeczywistości i wbrew tkwiącej w sercach pogardzie oraz wrogości do Żydów, mówią głośno o polskim heroizmie. Nie mówią np. tego: „W okresie okupacji nie było dosłownie ani jednego człowieka, który by nie słyszał powiedzonka: „Jedną rzecz Hitler dobrze zrobił, że zlikwidował Żydów, tylko nie trzeba o tym głośno mówić”, (…) dyspozycja tego zakłamania aprobowana i przyjęta została przez cały niemal kolektyw narodowy.”

Opowiada o tym Tomasz Żukowski, autor książki „Wielki retusz. Jak zapomnieliśmy, że Polacy zabijali Żydów”:

Przypomnę może, korzystając z okazji, że w lipcu będziemy mieć trzy daty zasadniczych rocznic, które dokumentują opisane zjawisko: Pogrom kielecki 4 lipca (1946), Mord w Jedwabnem 10 lipca (1941) i Wielka Akcja Likwidacyjna Getta Warszawskiego 22 lipca (1942).I są to daty wspólnej żydowsko-polskiej historii.

Szanowni Państwo, na koniec odniosę się do wątpliwości, które uniemożliwiają właściwe nazwanie tego, co się w Polsce dzieje, ze względu na brak precyzji ideologicznej i chaos pojęciowy. Jedni mówią, że Kaczyński jest populistą, inni, że wprowadza ustrój oligarchiczny, a jeszcze inni, że rekonstruuje nam PRL. Wszyscy mają połowicznie rację, choć wymienione etykiety zasłaniają sedno sprawy, czyli ów faszyzm, o którym mówię. Otóż, hitlerowski narodowy socjalizm również miał dwie komponenty, które sobie nie przeszkadzały, lecz się uzupełniały. Za PRL mieliśmy Piaseckiego i jego PAX, a potem Moczarowców, a potem Zjednoczenie patriotyczne „Grunwald”, więc to nieprawda, jakoby nacjonalizm szkodził komunie, owszem może doktrynalnie, lecz na pewno nie w praktyce.

Otóż, to Putin wspiera europejskich faszystów, bo mu zależy na osłabieniu i destabilizacji Europy. To Putin jest faszystą, mimo że wywodzi się z niechlubnych tradycji komunistycznych Sowietów. Dziś nie mają żadnego znaczenia historyczne podziały i antagonizmy. Ugrupowania skrajne grają do jednej bramki.

To agentura kremlowska umożliwiła Kaczyńskiemu wyborczy sukces i dojście do władzy. Pisze o tym w najnowszej książce dziennikarz śledczy, Grzegorz Rzeczkowski, analizując aferę podsłuchową Falenty i jej właściwych beneficjentów. Oto jego wypowiedź:

Wtóruje mu Tomasz Piątek, który zdemaskował powiązania z rosyjską mafią i agenturą moskiewską najważniejszych polskich polityków. Jego zdaniem korki od szampanów strzelały na Kremlu i nadal strzelają, nawet po wizycie Dudy u Trumpa, ponieważ obaj zostali namaszczeni przez Putina i mimo pozorów realizują jego plany:

W Polsce mamy zatem faszyzm, którego ojcem chrzestnym jest Władimir Putin, tyle że faszyzm w początkowej fazie funkcjonowania, a więc „aksamitny”. Być może jest jeszcze czas, aby ten proces cofnąć, lecz do tego konieczna byłaby mobilizacja społeczna, a tej dotkliwie brakuje. Ludzie ukochali władzę i są w stanie wszystko jej wybaczyć, i matactwa Kaczyńskiego wokół Srebrnej i wszelkie inne przekręty. Korzystamy z gospodarczej koniunktury, a po nas choćby potop. Polityki polski katolik się boi i woli, aby kandydatów wskazał mu ksiądz z ambony.

Zdjęcie z albumu: „Wolność Wiara Nacjonalizm”

Przemysław Wiszniewski

polityka

faszyzm, Gazeta Wyborcza, Grzegorz Rzeczkowski, Hitler, Jarosław Kaczyński, Jedwabne, kościół, Newsweek, Paweł Adamowicz, PiS, Pogrom Kielecki, rzecznik praw dziecka, Tomasz Piątek, Tomasz Żukowski, Umschlagplatz, Wiktor Woroszylski